Jedną z najbardziej cenionych i poszukiwanych wartości jest zdrowie. Choć może się to wydawać groteskowe, młodzi ludzie, którzy mają wszelkie predyspozycje, żeby o nie zadbać, często lekceważą własny organizm, wystawiając go na skrajne wycieńczenie, zmęczenie, wyczerpanie lub głód. Z uwagi na przykład na nadmiar bodźców i zajęć, tak często obserwowany na wyższych uczelniach, osoby w sile wieku tracą radość z życia i nie inwestują w kondycję własnego organizmu. Dbałość o zdrowie zaczyna się w późniejszym wieku. Kiedy pojawiają się pierwsze symptomy poważnych dolegliwości, takich jak nadciśnienie lub nowotwór, człowiek szuka specjalisty, którego porady lekarskie się sprawdzają, żeby pomógł mu wyjść z tego bagna. Niestety, z wiekiem rośnie ryzyko zachorowań nie tylko na dwie wymienione wcześniej choroby, ale na cały szereg różnych, często bardzo uciążliwych, schorzeń. Są wśród nich te zaliczane do cywilizacyjnych, których podłożem jest stres, a więc łuszczyca, egzema czy łojotokowe zapalenie skóry. Jednak medycyna potwierdza, a pracownicy służby zdrowia jednym głosem wyrażają aprobatę, że organizm starszego człowieka, na przykład osoby po sześćdziesiątce, nie zregeneruje się tak szybko, jak u dwudziestolatka. Warto zawsze mieć takie dane na uwadze i zawczasu o siebie dbać, na przykład udając się regularnie na zalecane badania diagnostyczne.
Dlaczego z wiekiem rośnie ryzyko zachorowania
